Nad zalew Zegrzyński.

Spotkałam się z Tomkiem na Polu Mokotowskim i ruszyliśmy na północ. Po spacerach z rowerami po schodach na moście Grota-Roweckiego poszło już gładko. Na czerwony szlak wzdłuż kanału i przed siebie. Jechało się przyjemnie. Droga ogólnie rzecz biorąc równa. Tak równa, że aż nudna i usypiająca. Można było wpaść w trans obserwując drogę przed kołem. Raz, gdybym Tomkowi nie powiedziała żeby zjechał to pewnie miałby czołówkę z innym rowerzystą. Pod jednym z mostów Tomek sokolim wzrokiem wypatrzył małą myszkę. Niestety była za szybka żeby ją złapać na zdjęciu. Nawet telefonu nie wyjęliśmy a już zdążyła gdzieś czmychnąć :p Śmiesznie zygzakiem uciekała i tak śmiesznie podskakiwała (to chyba wina drobnych kamyczków, po których zasuwała). Dzisiaj droga nie była ruchliwa, minęliśmy dosłownie kilka osób, ale nie wiem jak to jest np. w weekend. Po obiedzie 'U Greka' powrót, bo odczuwaliśmy ogólne rozleniwienie i nie chciało się nic innego zwiedzać. (pewnie powinnam mówić tylko o sobie, ale czułam, że dotyczy to nas oboje :p).
Przejazd tym razem prawobrzeżną stroną Wisły, bo nie chciało nam się targać rowerów. Kierowaliśmy się ulicą Odrowęża w okolice ZOO gdzie był postój na zimnego lodzika, a po dojechaniu na Pole Mok. przerwa na kanapkę.
Na Polu jak zwykle dużo śmiesznych zwierzaków: kąpiące się w sadzawce psy, dużo gawronów, które na noc zlatują się całymi stadami do miasta.
Potem już każdy w swoją stronę do domu. Po drodze na KEN-ie ważniaki w BMW zajeżdżały ścieżki rowerowe, a mała dziewczynka na zakręcie chyba chciała popełnić samobójstwo. Ale udało mi się wyhamować. Szkoda tylko, że przez gwałtowne hamowanie to mnie bolało kolano :p

Zamieniliśmy się z Tomkiem okularami (ten sam model ale inny kolor oprawek) a kiedy już je założyłam stwierdziłam, że ma jaśniejsze szkła. Zdziwiony Tomek na to: 'właśnie ty masz jaśniejsze'.
Wniosek: okulary są identyczne, ale akurat zaświeciło słońce :p